Dünya üzerinde bilindiği üzere 3 boyut mevcuttur. Bunlar uzunluk, yükseklik ve genişlik olarak sıralanır. Albert Einstein izafiyet teorisini bulduktan sonra fizikçiler zamanı da 4. boyut olarak kabul etmişlerdir. İlk sayılan boyutlarda her yöne hareket edilebilirken zamanda sadece ileriye doğru hareket edilebilmektedir. Zaman, diğer boyutların aksine kavramsal olarak soyuttur. Gözle görülemez, elle tutulamaz. Öncesi ve sonrası yoktur. Zaman sadece yaşanır.
Çocuklarda zaman kavramı yaşamın ilk 6 yılında zihinsel gelişime ve tecrübeye bağlı olarak şekillenir. Bu dönemde çocuklarda fiziksel, zihinsel, duygusal ve sosyal anlamda hızlı bir ilerleme görülür. Çocuk büyürken çevresinde gördüğü her şeyi zihnine kaydeder, anlamlandırmaya ve sınıflandırmaya başlar. Kavrama yeteneğini oluşturmaya somut (gözle görülebilen) kavramlarla başlar. Soyut kavramları öğrenmeleri ise daha zordur. Soyut bilgiyi somutlaştırarak öğrenmeye çalışırlar.
Geçmişi öğrenmek daha kolaydır. Bugün ve yarın zaman kavramını öğrenirken güçlük çekerler. 'Belirli bir zaman sonra' kelimelerinin ne anlattığı, zihni olgunlaşmadığı için çocuğa bir anlam ifade etmez. Milli Eğitim Bakanlığı’nın okul öncesi eğitimin programında yer alan, öğretilmesi gereken zamanla ilgili kavramlar şunlardır: Önce, şimdi, sonra - Gece, gündüz - Sabah, öğle, akşam - Dün, bugün, yarın.
Çocuklarda zaman kavramı öğretilirken yaşına uygun planlar yapılmalıdır. Yaşamın ilk yıllarından itibaren düzenli uyku ve yeme alışkanlığı kazandırılmalıdır. Bunlar her gün sabit yapılması gerekenlerdir. Sabit yapılacaklar referans alınarak yemekten önce ve sonra, uykudan önce ve sonra tanımlamalarıyla yapılacaklar çocuğa öğretilmeye çalışılır. Gece ve gündüz, ayırt edilebilen kavramlardır. Zaman öğretilirken referans olarak alınırlar. Dün bugün yarın kavramları, çocuğun kendi yaşadığı deneyimler ile öğretilebilir. Dün oynadığımız oyun, bugün gideceğimiz gezi, yarın eve gelecek konuk gibi zaman bildiren kavramlar gerçekleştirilerek ele alınır. Zamanın nasıl geçtiğini ifade etmek için klasik saatlerin akrep ve yelkovanı, kısa uzun (büyük, küçük) tanımlaması ile öğretilir.
Saatteki kısa ve uzunun rakamların üzerinde nasıl ilerlediği, çeşitli oyun aktiviteleri ile uğraşılırken, süre tutularak çocuğa öğretilmeye çalışılır. Küçük çocuklarla plan yaparken 10 dakika sonra ya da bekle bir saniye gibi sınırlayıcı zaman tabirleri onlar için kafa karıştırıcıdır. Çocuğa, soyut olarak görebildiği saat gösterilerek yapılan tanımlamalar zamanın geçmesini anlamada ona kolaylık sağlayacaktır. Çocukların yetişkinlerin zamanı kullanma alışkanlıklarını kazanmaları 10-12 yaşları bulur. Bu yaşlarda zaman konusunda planlama yapabilecek seviyeye ulaşırlar.