İlkokula başlamak bir çocuğun hayatındaki en önemli geçiş dönemlerinden biridir. Aile ortamıyla okul ortamı arasındaki farklar çocukların bazen sorunsuz, bazen de problemli bir okula uyum süreci yaşamalarına sebep olur. Her çocuk okula aynı şekilde adapte olamaz. Ebeveynleri tarafından çok fazla himaye edilen bu konuda daha çok zorluk çekerler. Aile üyelerinden birinin yakın geçmişte hayata veda etmiş olması gibi travmatik olaylar da sürecin sancılı geçmesine yol açabilir. Aile ortamı gerginse, çatışmalar yaşanıyorsa çocuğun aklı evinde kalabilir, eve döndüğü zaman anne veya babasını bulamamaktan korkabilir. Bu durum bazen de evdeki olumsuz ortamdan çok fazla rahatsız olan çocuğun okulda kendini daha iyi hissetmesine yol açar. Sonuçta, okula uyum sağlamak, hayatında önemli bir sorun olmayan mutlu ve keyifli çocuklar için bile her zaman kolay değilken, saydığımız tarzda problemler yaşayan çocuklar için daha da zordur. Anne – babaların tutumu çocukların eğitim hayatına adapte olmayı başarması açısından son derecede önemlidir.
Hayattaki başlangıçlar hemen her zaman 2 taraflıdır; insan hem heyecan, hem de endişe duyar. Bir çocuğun ilkokula başlaması kendisi için de, ailesi için de önemli bir değişikliktir. Günün belli bir kısmını evinden, ebeveynlerinden ayrı, ev ortamından çok farklı bir ortamda geçirmeye başlayacak olan, yeni sorumluluklar alması ve yeni kurallara uyması beklenen bir çocuğun tedirgin ve endişeli olması, bazen okul korkusu yaşaması bir noktaya kadar gayet doğaldır. Normal şartlar altında fazla zaman geçmeden okula uyum göstermeye başlar. Fakat aradan haftalar geçtiği halde hala bir ilerleme kaydetmeyen çocuklar için uzman desteği almak gerekebilir. “Bir gün nasılsa alışacak” diye çok uzun süre beklememelisiniz, zira okula alışma sürecinde uzun süre sorun yaşayan çocuklar derslerinde başarısız olurlar.
Çocuğunuzun etrafından bir an bile ayrılmayan, onun bütün ihtiyaçlarını giderip her istediğine “Evet” diyen bir anne iseniz çocuğunuzun okula alışması daha bağımsız, daha çok sorumluluk almış ve “Hayır” cevabına da alışmış bir çocuğa göre daha zor olabilir. Anneler ve çocukları arasındaki sevgi bağı başka, aşırı bağlılık başka bir şeydir; ikincisi bu ve benzer durumlarda sorun yaşanmasına yol açabilir.
Çocuğunuzun Okula Alışmasına Nasıl Yardım Edebilirsiniz?
*Öncelikle sizin sakin davranmanız, dramatik ayrılık sahneleri yaratmaktan kaçınmanız gerekiyor. Çocuklar ebeveynlerinin kaygılı olduğunu hissederler ve bu kaygı onlara da bulaşır.
*Çocuğunuzun okul ve okul hayatı hakkında hayal kurmasını, ortamı ve hayatındaki bu yeniliği merak etmesini teşvik edin.
*Onun için okul malzemeleri alacak, odasını yavaş yavaş bir öğrencinin odasına dönüştürmeye başlayacaksınız. Alışveriş yaparken ve odasını düzenlerken ona da seçenekler sunun, fikrini alın.
*Okula başlamayı hikaye eden kitaplar alın ve bunları çocuğunuzla beraber okuyun. Gerekirse okula uyum sürecinde yaşanan sorunlarla ilgili hikayeleri de. Olumlu bir şekilde biten bu öyküler ona moral verecektir.
*Bazı okul yetkilileri bu yöntemi tercih etseler de okulun ilk günü fazla kaygılı olan, ağlayan bir çocuğu öylece bırakıp gitmek doğru değildir. Çocuğunuz sizin kendisini okula bırakıp gitmenize karşı fazla tepkiliyse idarecilerle de konuşarak okuldan adım adım uzaklaşın.
*Çocuğunuza okul hakkında ayrıntılı bilgiler verin, bütün sorularını cevaplayın. Okulda ne kadar zaman geçireceğini anlayabileceği şekilde, somut örneklerle anlatın.
*Okula gitmemeyi bir alternatif olarak kabul etmediğinizi, bu konuda gayet kararlı olduğunuzu anlamasını sağlayın. Sorun çıkarıyorsa sinirlenip bu kararlığınızı sert ve kırıcı bir şekilde ortaya belirtmeyin. Serinkanlı, anlayışlı ve yumuşak davranmalısınız ama asla kendisini okula göndermekten vazgeçeceğinizi umut etmemeli.
*Problem yaratmayan bir çocuğu örnek gösterip öyle bir çocuğu tercih edeceğiniz veya daha çok beğendiğiniz hissini uyandırmayın. Asla çocuğunuzun korkusuyla alay etmeyin. Tersine, onu anladığınızı söyleyin. Ve bu duygusunun geçici olduğu konusunda ikna edici konuşmalar yapın.